ontologiczny. Heidegger nazywa ją transcendencją. Transcendencja więc, wolność, to nie "jedna z możliwości" &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt;, lecz charakterystyka wyróżniająca go spośród wszystkich innych. Z samego faktu istnienia - &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; jest z konieczności transcendencją, powiada Heidegger. Dlatego też powiedzenie, że &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; "transcenduje siebie" jest w jego oczach zwyczajną tautologią. Dlatego też w przekonaniu filozofa jałową całkowicie i opartą na nieporozumieniu byłaby próba jakiejś ostatecznej czy wyczerpującej definicji bycia &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt;. Nie można bowiem zdefiniować tego, co z konieczności jest zmienne i niestałe, co jest możliwością.<br>Oto dlaczego Heidegger odrzuca zdecydowanie scholastyczne pojęcie &lt;hi rend="italic"&gt;existentia&lt;/&gt; jako nie dające się zastosować do bytu ludzkiego. Typ istnienia opisywany przez to