zmyślone nie są już wspomnieniami. Po co więc Gombrowicz określa tak Ferdydurke? Po to, aby zmylić i zabawić czytelnika. Mówi mu, że z tej książki dowie się prawdy - prawdy o szkole, dworze, postępowym środowisku warszawskim... Ale przecież już po paru stronach ten czytelnik może się przekonać, że te wspomnienia są jawnie nieprawdziwe... Więc jeśli prawdziwe, to w jakiś szczególny sposób, właściwy tylko Gombrowiczowi! Można oczywiście określić przynależność gatunkową Ferdydurke inaczej. Ferdydurke składa się z kilku wyodrębnionych "przygód" bohatera-narratora. Pozwoliło to Głowińskiemu uznać ją za współczesną powieść pikarejską, za relację wesołego łotrzyka, relacjonującego swe niezwykłe przygody... Ale ten łotrzyk sam dla