w końcu spod kurateli opiekunów i nie przejął władzy w swe ręce. Doradcy dobrani przezeń spośród dawnych współpracowników ojca pozwalali żywić nadzieję na polepszenie rządów. Nagła choroba króla latem 1392 r. zakończona obłędem, który w przeciągu dalszych trzydziestu lat życia Karola VI opuszczał go z rzadka na czas krótki, przesądziła jednak o powrocie do dawnego systemu &lt;orig&gt;opiekuństwa&lt;/&gt;. Po śmierci stryjów o wpływy na dworze walczyli między sobą brat króla, Ludwik ks. orleański, oraz jego kuzyn stryjeczny, Jan Nieustraszony ks. Burgundii.<br><br>&lt;tit1&gt;WOJNA BURGUNDCZYKÓW Z ARMANIAKAMI&lt;/&gt;<br>Spór obu ambitnych książąt zataczał coraz szersze kręgi, znajdując oddźwięk wśród mieszczan Paryża i profesorów Sorbony. Różnice