za niezwykłą formację górską. W poziomych promieniach słońca otwierały się w niej pieczary, pełne niezrozumiałego, momentalnego lśnienia, jakby wirowały w nich zaciekle roje rozbłyskujących kryształków czarnego lodu. W pierwszej chwili patrzącym wydało się, że chmura sunie naprzeciw lecącej maszyny, ale było to złudzenie. To tylko latający talerz zbliżał się z jednakową szybkością do osobliwej przeszkody.<br>- TL 4 do bazy. Czy mam wyjść nad chmurę, odbiór - rozległ się stłumiony głos pilota.<br>Po ułamku sekundy &lt;orig&gt;astrogator&lt;/&gt; odpowiedział:<br>- Pierwszy do TL 4, zatrzymaj się przed chmurą!<br>- TL 4 do bazy, stopuję - odpowiedział natychmiast pilot i Rohanowi zdawało się, że w jego słowach brzmiała ulga