cząstek o tej samej funkcji występują zawsze iloczyny o tej samej wartości bezwzględnej, ale różnym znaku, po dwa dla wszystkich permutacji. Oczywiście liczba cząstek (wymiar wyznacznika) nie gra roli. Reasumując, ogólna funkcja układu (1.2.5-5) jest tożsamościowo równa zeru, jeśli choć dwie z funkcji wchodzących do wyznacznika są jednakowe.<br> Aby więc nie znikała funkcja falowa, nie możemy przypisać funkcji własnej u więcej cząstek niż jedną ze zbioru cząstek spełniających warunek antysymetryczności. Takie cząstki nazywamy fermionami. Cząstki spełniające warunek symetryczności (opisywane funkcją ˙i (1.2.5-4)) zwane są bozonami; do nich nie stosuje się powyższe ograniczenie. Funkcji falowej ˙i