do swej przeszłości i tradycji. Chcą wiedzieć, skąd przybyli i co reprezentują. Interpretacja tego prawa była psychologiczna; obawa przed dyskryminacją i zepchnięciem na margines zmuszała przedstawicieli drugiego pokolenia do ukrywania swej przeszłości i swej odrębności kulturowej. Nie było żadnych strukturalnych, pozaświadomościowych uwarunkowań porzucania dawnej kultury. Nie było więc asymilacji, a jedynie wymuszona akulturacja, spowodowana chęcią zdobycia wyższej pozycji społecznej. Kultura przodków nie została porzucona, lecz ukryta, i odradza się w sprzyjających warunkach.<br>Ostanie badania empiryczne wykazały dosyć ograniczony zasięg prawa Hansena. Niemniej było to zupełnie inne spojrzenie na proces wchodzenia mniejszości w społeczeństwo globalne. Zamiast jednokierunkowej asymilacji znaleziono wielopłaszczyznowe i wielokierunkowe