kuchni. Może matę? Przydałaby się mata - jeszcze brakowało tyle czasu do dwunastej. Na leżaku, na patio spała ich siedmioletnia córeczka Anamaria. W domu było duszno i uparła się, żeby spać tutaj.<br>"Jaki, sen ma to dziecko, że jej te hałasy nie budzą..." pomyślał z podziwem Perez.<br>- Ricardo - zawołał z kuchni jego żona - wynieś ten stolik z pokoju na patio, to poustawiamy na nim wszystko co potrzeba.<br>- Jeszcze czas, zrób matę...<br>- &lt;foreign&gt;Apurate viejo&lt;/&gt;! Po co to zostawiać na ostatnią chwilę? Przygotujemy wszystko i wtedy napijemy się maty. Obudzimy Anamarię o dwunastej.<br>Jak ta Mirta miała wszystko uporządkowane i przemyślane! Miała rację. Całe