piekła! - wykrzyknął z zapałem Szostak. - Może być, że i do piekła...<br>- Kiedy idziemy?<br>- Myślę, że o wschodzie słońca... Niedaleko... Do wsi Bejgoły... - Zrobione! O świcie obóz będzie zwinięty. A co z tym panem? - Z tym jest największa trudność. Musimy go gdzieś zostawić pod dobrą opieką. Nie miałbym chwili spokoju, gdyby jemu miało co grozić. Staszek, radź, bracie, co robić?<br>Staszek Burski od długiej chwili już grzebał w przepaścistej głowie &lt;page nr=188&gt;.<br>- Ja mam myśl - mówił powoli. - Sprawa jest taka: tę nieszczęsną łódź, która leży na dnie wody, pożyczyłem od księdza. Wprawdzie był to już wodny karawan, ale musimy księdzu za nią zapłacić. Muszę do niego