i ciemnozielone liście babki. Kot zeskoczył z kosza, nakryły go rytmiczne pasy, słońce i cień sztachet. Po uliczce przemknął cień ptaka. Kot wszedł na płot, pod płotem czaiła się stęchła woń uryny. Przekrzywił łebek, zamrugał i dał susa w nasłoneczniony ogród. <br>Dalej na ulicy spostrzegli dziecko, chłopca. Siedem, osiem lat, kaleka, turlał się pokracznie, jakby nie szedł, ale jechał na malutkim rowerku po kamienistej drodze. Usłyszeli niedalekie odgłosy - to żelazne obręcze kół furmanek gniotły ziemię. Jassmont zdjął z rękawa cytrynowego motyla.<br>- Po wojnie ludzie będą kochać się bardziej niż teraz - powiedziała Róża.<br>Miłość po wojnie - żarliwie podchwycił w myślach - ależ to