dachu, szumiał potok. W końcu powiedziałam: - Więc jak to jest? Czy miłość nie spełnia się nigdy w czystości, zawsze w grzechu? - Miłość - odparł - spełnia się tak, jakby się z tego szczytu, który jest nad nami, oderwał kamień i zaczął spadać w tę kotlinę, i jakby porwał ze sobą wiele innych kamieni, i jakby to wszystko toczyło się w huku i pędzie, ani w grzechu, ani w czystości, lecz po prostu w huku i pędzie.<br>Jeżeli kiedyś będziesz tylko strumieniem toczących się kamieni i będziesz tak spadać w dół, zobaczysz, jak się spełnia miłość. - Pomyślałam: zrobię t o . Najpierw uniosłam się na