i przeciwieństwa społeczne, dyskusje, w których brało udział całe miasto, prowadziły do częstych zaburzeń i walk ulicznych. Demokracja nowogrodzka oparta była na rozwiniętym samorządzie dzielnic (końców) i ulic, z własnymi władzami (starostami i radami). Trzeba tu osobno wspomnieć o autonomii przebywających w Nowogrodzie kupców gotlandzkich i hanzeatyckich, skupionych przy własnych kantorach i kościołach. <br><br> Terytorium nowogrodzkie uczestniczyło w samorządzie miejskim przez fikcyjną przynależność poszczególnych okręgów (piatin) do poszczególnych dzielnic. Już w XI wieku Nowogrodzianie zakładali jednak w ważniejszych gospodarczo punktach swego terytorium miasta filialne (prigorody). Każde z nich miało własne terytorium (wołost'[C0].[DC255]), a ich ustrój, z wiecem na czele, to