uczniów próbował dowiedzieć się czegoś o najbliższych przyjaciółkach córki. A kiedy te prywatne poszukiwania okazały się bezskuteczne, przyszedł na milicję i prosi o pomoc.<br><br>&lt;tit&gt;Same zagadki&lt;/&gt;<br><br>&lt;q&gt;- To była moja pierwsza duża sprawa&lt;/&gt; - opowiada emerytowany od paru lat nadinspektor Arnold S. &lt;q&gt;- Dochodzenie prowadził najpierw przez ponad rok najlepszy detektyw w L., kapitan Waldemar W. Dla milicji i prokuratury była to prestiżowa sprawa, gdyż zniknięcie Ilony T. zostało nagłośnione przez tamtejsze gazety i szeroko komentowane we wszystkich rodzinach, gdzie były dzieci w wieku szkolnym.&lt;/&gt;<br>Nie było jednak żadnego punktu zaczepienia, żadnego, najmniejszego śladu, żadnej poszlaki, niczego. Najpierw Kapitan W. przyjął hipotezę, że dziewczynę