orszaku do ustawionych już szubienic. Zbliżali się też skazańcy. &lt;gap&gt;<br>Tajny "&lt;name type="tit"&gt;Ruch&lt;/&gt;" oświadczał: &lt;gap&gt;. Na nabożeństwa żałobne za "&lt;q&gt;nowych męczenników wolności&lt;/&gt;", na które wzywały drukowane ulotki, spieszyły tłumy w "grubej żałobie". Po straceniu trzech młodych członków czerwonej konspiracji &lt;gap&gt;.<br>Przez warszawskie ulice, którymi podążały Polki w czerni, margrabia jeździł teraz w zamkniętej, opancerzonej karecie, a towarzyszyli jej konni żandarmi. Brzęk i tętent oznajmiał mieszkańcom, że oto jedzie naczelnik cywilny rządu. Pałac Brühlowski otoczony był w nocy i w dzień strażą. Na dziedzińcu stała kompania piechoty, zawsze zamkniętej bramy strzegło dziesięciu policjantów. W dwóch ogrodach przylegających do pałacu ustawiono straże. Strzegący Wielopolskiego rosyjscy żandarmi myśleli