Ezopa", po czym następują przytoczone wyżej wiersze. Właśnie dokładne określenie Pudłowskiego (przed 112 laty) pozwala zawierzyć tej informacji i sądzić, że twórczość Biernata, chociaż nie związana doktrynalnie z ruchem reformacyjnym, przez potomnych była uważana za przejaw myśli antykatolickiej. W Bazylei w roku 1556 wyszło dzieło pt. Catalogus testium veritatis, innowierczy katalog "świadków prawdy", do których autor, Flaccius Illyricus zaliczył i Biernata, cytując jego list do Szymona, krakowskiego księgarza:<br><br>&lt;q&gt;- Wydaje mi się, [pisał Biernat] że sądy Pańskie są niezgłębione i że poza Ewangelią nie należy uznawać żadnych w ogóle ustanowień, ponieważ znikome są i niepewne, i zmieniają się z upływem lat [...]. Jeden