siatkę, w której złocił się bochenek chleba. Niech mi pani odstąpi trochę chleba, poprosiłam. Spojrzały zdziwione i nie odpowiedziały. Ja zapłacę. Pokaż, powiedziała pani. Wyjęłam pierścionek. A czy aby na pewno złoty? Na pewno. Próbowała go wcisnąć na palec, ale nie wchodził. Mogę ci dać jajko. To wszystko? Może choć kawałek chleba? Dwa jajka, najwyżej.<br><br>Zbliżałam się już do podkopu, gdy usłyszałam z tyłu - kudy ty jdesz? Z powrotem do getta, odpowiedziałam. A propusk majesz? Nie. A de twoja łatka? Nie odpowiedziałam. A szczo tam majesz? - wskazał moje wypchane kieszenie. Roztrzaskał jajka o bruk, przycisnął mi głowę do ziemi i tarł