sobą, jak lisią kitę, ogromną pochodnię.<br><br>Na to dwa boczne Messerschmitty, ratując się piorunującym wywrotem, zanurkowały. Lecz równie piorunująco zaatakowali je sierżanci. Nurkowali tak samo. Jak kleszcze trzymali się wroga. Nie popuścili. Szaposznikow - w fantastycznym położeniu, bo prawie głową - na dół precyzyjnie odmierzył poprawkę, spokojnie wycelował pod kadłub przeciwnika i kazał mu przejść przez smugę pocisków. Gęstą serią wypruł mu jak gdyby bebechy z żywego ciała: śmiertelne strzały.<br><br>Tymczasem Karubin nurkując trzymał się wciąż ponad Messerschmittem. Nie strzelał. Czekał. Czuwał. Gdy wreszcie tamten zaczynał maszynę wyciągać z nurkowania, sierżant jak sęp wsiadł mu dosłownie na kark. Z bezpośredniej bliskości trzy krótkie