przez Inspektorat Saperów gazoszczelności, ale dałoby znacznie szybszy efekt w postaci stałych fortyfikacji.<br>Czołową pozycję w grupie najtrudniejszych przyrządów wyprodukowanych w PZO w okresie międzywojennym zajmował Przeciwlotniczy aparat centralny systemu PZO-Lev. <br>W wyniku doświadczeń, nabytych w trakcie działań wojennych w latach I wojny światowej, ugruntował się pogląd, iż skuteczne kierowanie ogniem pośrednim armat przeciwlotniczych będzie możliwe tylko przy zastosowaniu skomplikowanych przyrządów mechaniczno-optycznych zwanych aparatami centralnymi. Aparat taki winien zapewnić ciągłą obserwację celu (samolotu, eskadry samolotów), określać elementy jego położenia (odległość od baterii armat przeciwlotniczych, wysokość, prędkość i kierunek lotu), przetworzyć te dane na elementy celowania dla każdej z armat