przypominało tygrysią skórę. Zmrużyłam oczy, aby lepiej widzieć. Na nogach miała duże boty i wskutek tego nogi wyglądały jak patyczki. Nagle Widmar puścił moją rękę, kiwnął mi głową i zdecydowanym krokiem zbliżył się do tamtej. Czy on zwariował? pomyślałam. Widmar trzymał lewą rękę w kieszeni płaszcza, potem wyjął coś z kieszeni i uchylił kapelusza.<br>- Przepraszam bardzo - rzekł głośno - zdaje mi się, że to pani zgubiła rękawiczkę.<br>Podał jej żółtą, skórzaną rękawiczkę.<br>Widziałam, jak kobieta spojrzała mu w oczy nachalnym, świdrującym spojrzeniem. Nie wiedzieć czemu wydało mi się jednocześnie, że jestem bardzo brzydka...<br>Tego wieczoru postanowiłam naumyślnie zbagatelizować wszystko. Jechaliśmy dorożką do