katedrze królewskiej na Wawelu. Nie ma on w sztuce polskiej żadnych analogii ani naśladownictw. Powstał jeszcze za życia monarchy, przypuszczalnie około roku 1421. Króla pogrzebano w komorze grobowej umieszczonej pomiędzy arkadami międzynawowymi, naprzeciw ołtarza pod wezwaniem św. Krzysztofa, ufundowanego przez królową Jadwigę dla kolegium Psałterzystów, erygowanych w roku 1393. W kilkanaście lat później - w roku 1421 - Władysław Jagiełło dodatkowo i to hojnie uposażył ołtarz św. Krzysztofa, zobowiązując Psałterzystów do modlitw za swoją duszę. Fundacja ta wiązała się z monarszym grobem, o który Jagiełło zadbał za życia. Również i rok 1421 zdaje się wskazywać na przyczynę, dla której król pomyślał o wiecznym