spać na mnie - wyjaśnia spokojnie.<br>- A twoje rzeczy - grymaszę.<br>- Ten kostium ma swój wdzięk, ale do knajpy tak cię nie wpuszczą. A my jadamy w knajpie.<br>Rita po raz pierwszy uważniej spogląda na wpatrzonego w nią Twardowskiego.<br>- To Grzegorz nie pojedzie po moje rzeczy? - Nie - mówi Małgorzata.<br>Rita ze zrozumieniem kiwa głową.<br>Nie dziwi jej nieprzyjazny uśmiech Małgorzaty.<br>Kładzie mi rękę na piersiach i bardzo powoli spokojnie osuwa ku dołowi. - Je t'adore, stary koźle!<br>Nachyla się, całuje mnie w usta.<br>Czuję pulsowanie młodych warg i dreszcz, który muska skórę dziewczny.<br>Tak! Jest to sprawa niezrozumiała dla wszystkich i w najwyższym stopniu