perspektywami. Zarabiasz świetnie. Nareszcie możemy zakończyć fikcję, która obrzydła nam równo! Tak samo tobie jak i mnie. Remis! - niespodziewanie oświadczył mąż jakiegoś zwyczajnego wieczoru, wieczoru telewizyjnego dziennika i obiadu jedzonego w porze kolacji.<br>Milczała zaskoczona.<br>Od dawna chciała właśnie coś takiego powiedzieć i nigdy się nie zdobyła. Odejść, nie musieć kłamać, ukrywać, nie musieć udawać, że wszystko jest w porządku, chociaż mierzi fałszywy układ. Wędrówka dwóch katorżników złączonych jednymi dybami. I nagle więzy pękły, niewykonalne właśnie się dokonało, banalnie bez dramatu.<br>- Należy porozmawiać z Ulką.<br>- Porozmawiam. Musi wybrać z kim zamieszka. Tak czy inaczej na Ulkę będę płacił. Przede wszystkim za