noc<br>z oddechu i nozdrzy ze stoisk żywicy<br><br>jaka biała i dumna powitalna twa suknia<br><br>i z morza falicznie bo takie jest morze<br>z pogody i statków a z burzy jest tratwa<br>i z wody słodkiej modlenie o deszcz<br><br>jaka biała i dumna powitalna twa suknia<br><br>i z nieba tam klangor tych żurawi układność<br>dostojność odlotu a mnie to powracać<br>jak jest na początku tak było i teraz<br><br>i z fioła mojego samego no cóż<br><br>o<br><br>We fiole pisałem wiersze cierpliwie i długo<br>a sam byłem środek fioła złoto wiersza<br>ale czy można inaczej wygoić siebie<br><br>Czy można inaczej dorosnąć niż