skutek.<br>W pierwszych wiekach monastycznych, a więc jeszcze pod koniec I tysiąclecia, surowe reguły zakonne bardzo rygorystycznie traktowały swoją kuchnię i stół, określając cały jadłospis szczegółowo i obwarowując go dokładnymi przepisami. Wino dość wcześnie weszło w jego skład, stanowiąc wkrótce jeden z podstawowych jego członów, toteż najczęściej powtarzającym się menu klasztornym, stosowanym także podczas postu było: funt chleba i kwarta wina. Później wina było coraz więcej (w XV wieku austriaccy mnisi wypijali ponad dwa litry wina dziennie), więc regulowano jego skutki mocno je rozwadniając. Lub ową, nomen omen, kapitułą win.<br>Tymczasem jednak następowały w naszej cywilizacji gastronomicznej przemiany ogromne. To, co