stworzyła wzorzec bohatera - inżyniera bądź przedsiębiorcy, jak Borowiecki z &lt;name type="tit"&gt;Ziemi obiecanej&lt;/&gt; Reymonta - któremu szło o szybkie dorobienie się dzięki menedżerskiej pracy umysłowej, choć w razie potrzeby umiał zakasać rękawy na przykład przy budowie własnej fabryki.<br>W kręgach lewicowych i socjalizujących do proletariatu zaliczano głównie robotnika czy wiejskiego wyrobnika, w ostateczności klepiącego biedę inteligenta. Kryterium służące zaliczeniu do świata pracy opierało się głównie na przesłankach ekonomicznych, czyli ubóstwie; na poziomie wykształcenia - kto je zdobył, przechodził (choćby symbolicznie) do innej klasy społecznej, zwłaszcza jeśli dopisało mu szczęście i odniósł sukces; wreszcie na pracy mięśni, a nie wysiłku intelektualnym. Nawet fakt, że wśród działaczy socjalistycznych