poznania, <br>ponieważ musi przekroczyć wszelki dualizm. Jak słusznie zauważa Bankei, <br>&lt;page nr=111&gt;<br>wysiłek podmiotu, który dąży do przekroczenia samego siebie, można <br>porównać ze skazaną na niepowodzenie próbą zmycia krwi krwią. <br>Wielu mistrzów zen zdawało sobie sprawę z tego, że nie należy <br>przywiązywać się do jednej tylko formy praktyki. Według Dogena ustalanie <br>liczby koanów nie ma sensu, ponieważ koanem (czyli katalizatorem <br>'oświecenia') może być wszystko. Wszystko może prowadzić do <br>'oświecenia', ponieważ natura wszystkich fenomenów jest 'prawdziwą <br>naturą', czyli 'naturą buddy' (jap. shoho jisso). Inni przedstawiciele szkoły <br>soto także podzielali pogląd Dogena. Na przykład Nampo Jomyo <br>(1235-1308) nauczał: &lt;q&gt;"Chociaż mawiają, że jest tysiąc siedemset