bardzo związane z sutrami. Muso bronił się przed podobnymi <br>zarzutami, podkreślając, że zarówno odwoływanie się do sutr buddyjskich, <br>jak i inne, unikalne dla zen formy praktyki, są jedynie doraźnie dobieranymi <br>środkami. Muso pisał: "Dawne przekazy głoszą, iż przed Mazu i Baizhangiem <br>było dużo nauczania [doktryny buddyjskiej - A. K.] i mało koanów <br>[dosł. narzędzi - A. K.]. Natomiast po Mazu i Baizhangu pojawiło <br>się dużo koanów, ale coraz mniej nauczano [doktryny - A. K.]. Co <br>to znaczy? Czy dawniej mistrzowie nauczali tak wiele [doktryny - A. <br>K.], ponieważ nie dotarli do istoty zen? A może odwrotnie, współcześni <br>mistrzowie zajęli się wyłącznie praktyką koanów, ponieważ nie