stałem się nim. Na szczęście już sobie z tym jakoś poradziłem. <br>COSMO: Chcąc nie chcąc zaplątałeś się w świat filmowy. Poeta i aktor to chyba dwa odległe bieguny?<br>K.S.: Na pierwszy rzut oka chyba tak, choć żadne prawdy nie są oczywiste. Wydaje się, że to odmienne światy, bo poezja kojarzona jest ze szczerością, a aktorstwo z udawaniem, maskowaniem. To tylko pozór - poezja to także cudowna mistyfikacja, a aktorstwo potrafi zawierać w sobie prawdę. <br>COSMO: Potrafisz oprzeć się temu, co proponuje świat filmowy? <br>K.S.: Potrafię. Przede wszystkim dlatego, że nie uważam siebie za ciekawy kąsek dla filmowców. Nie jestem zawodowcem