O tych ludziach, którzy mogą mieć pancerz, ale go nie mają oraz o pomniejszych ludziach, którzy mogą mieć konia, tarczę i włócznię, ale nie mają, tudzież o tych ludziach, którzy nie mogą mieć [takiego uzbrojenia] ani nie mają z czego zgromadzić na to środków, ale powinni mieć [przynajmniej] tarczę i kołczan"</>. Jak widać, chodziło wyłącznie o stawiane wojownikom, zależnie od stopnia ich zamożności lub ubóstwa, wymagania w zakresie standardu uzbrojenia. W rozdziałach 2 i 3 edyktu z 750 r. nie ma ani słowa o tym, kto podlega, a kto nie podlega obowiązkowi służby wojskowej. Edykt Astulfa nie dotyczył tej sprawy i