Typ tekstu: Książka
Autor: Stanisław Dąbek
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
Autor: Stanisław Dąbek
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
aeterna.
Palester (1949) stworzył cykl ośmioczęściowy o zindywidualizowanym układzie (numeracja części pochodzi od kompozytora): I Requiem, [Kyrie], II Dies irae, III Quid sum miser, IV Confutatis, V Lacrymosa, VI Sanctus, VII Lux aeterna, VIII Agnus. Zwraca przede wszystkim uwagę niewyróżnienie Kyrie jako osobnej części (co skomentuję nieco dalej) oraz przestawienie kolejności liturgicznego porządku dwóch ostatnich części trudne do jednoznacznej interpretacji (szerzej o tym w rozdziale IV, w kontekście całościowego omówienia kompozycji). Gdyby natomiast przyjąć aspekt liturgicznej struktury tekstu mszy żałobnej, Requiem Palestra ma sześć części: [I] Requiem, [II] Kyrie, [III] Dies irae, [IV] Sanctus, [V] Lux aeterna, [VI] Agnus.
Maciejewski (który
Palester (1949) stworzył cykl ośmioczęściowy o zindywidualizowanym układzie (numeracja części pochodzi od kompozytora): I Requiem, [Kyrie], II Dies irae, III Quid sum miser, IV Confutatis, V Lacrymosa, VI Sanctus, VII Lux aeterna, VIII Agnus. Zwraca przede wszystkim uwagę niewyróżnienie Kyrie jako osobnej części (co skomentuję nieco dalej) oraz przestawienie kolejności liturgicznego porządku dwóch ostatnich części trudne do jednoznacznej interpretacji (szerzej o tym w rozdziale IV, w kontekście całościowego omówienia kompozycji). Gdyby natomiast przyjąć aspekt liturgicznej struktury tekstu mszy żałobnej, Requiem Palestra ma sześć części: [I] Requiem, [II] Kyrie, [III] Dies irae, [IV] Sanctus, [V] Lux aeterna, [VI] Agnus.
Maciejewski (który
aeterna</>.<br>Palester (1949) stworzył cykl ośmioczęściowy o zindywidualizowanym układzie (numeracja części pochodzi od kompozytora): I <name type="tit">Requiem</>, [Kyrie], II <name type="tit">Dies irae</>, III <name type="tit">Quid sum miser</>, IV <name type="tit">Confutatis</>, V <name type="tit">Lacrymosa</>, VI <name type="tit">Sanctus</>, VII <name type="tit">Lux aeterna</>, VIII <name type="tit">Agnus</>. Zwraca przede wszystkim uwagę niewyróżnienie <name type="tit">Kyrie</> jako osobnej części (co skomentuję nieco dalej) oraz przestawienie kolejności liturgicznego porządku dwóch ostatnich części trudne do jednoznacznej interpretacji (szerzej o tym w rozdziale IV, w kontekście całościowego omówienia kompozycji). Gdyby natomiast przyjąć aspekt liturgicznej struktury tekstu mszy żałobnej, Requiem Palestra ma sześć części: [I] Requiem, [II] <name type="tit">Kyrie</>, [III] <name type="tit">Dies irae</>, [IV] <name type="tit">Sanctus</>, [V] <name type="tit">Lux aeterna</>, [VI] <name type="tit">Agnus</>.<br>Maciejewski (który
