postaci. <br>&lt;tit1&gt;Stare dekoracje&lt;/&gt;<br>Mimo to &lt;name type="tit"&gt;Quo vadis&lt;/&gt; Kawalerowicza budzi uczucie pewnego niedosytu i z pewnością nie wytrzymuje porównania z nominowanym do &lt;name type="tit"&gt;Oscara&lt;/&gt; &lt;name type="tit"&gt;Faraonem&lt;/&gt;. Odpowiadają za to, moim zdaniem, pewne drobne, ale irytujące niedociągnięcia. Po pierwsze: oglądamy tu kolejne, po &lt;name type="tit"&gt;Przedwiośniu&lt;/&gt;, niepowodzenie w realizacji efektów specjalnych. Poza znakomitym rzeczywiście Koloseum z komputerowo pomnożoną widownią, pozostałe obrazy, uzupełniane cyfrowo, zyskały tło, które robi wrażenie dekoracji z amerykańskiego kina sprzed pół wieku, a plan ogólny płonącego Rzymu, na szczęście pokazywany przez mgnienie, niebezpiecznie zbliża się do estetyki kiczu. Po drugie: moje poważne wątpliwości budziła obsada dwóch ważnych ról kobiecych. Zarówno Ligia Magdaleny Mielcarz, jak