świata. Uświadomił sobie odrębność i niepowtarzalność Osjana grającego muzykę orientalną zupełnie inaczej niż wszyscy - na "słowiańską nutę". Przekonał się, że muzyk zza żelaznej kurtyny może być lepszy od swojego obeznanego w światowych nowinkach kolegi z Zachodu. <br><br>Odkrył też, jak niebezpiecznym narzędziem może stać się sztuka. Po jednym z koncertów w komunie hipisowskiej w Brunszwiku na widowni pojawił się facet z kałasznikowem, który chciał poprowadzić rozemocjonowanych ludzi na ulice. Niewiele brakowało, żeby dopiął swego. <br>Kiedy Waglewski rozstał się z Osjanem, niektórzy uważali, że lekką ręką podciął gałąź, na której siedział. Gdy zakładał Voo Voo, mało kto wierzył, że grupa się przebije. Tymczasem