sterujących myślą spektatorów: elementu drażnienia, niepokojenia, ekscytacji.<br> W obydwu więc nurtach, zarówno emocjonalnym, jak i racjonalnym, rola priorytetowa przypadła wartościom wyobrażeniowym, wiążącym się ze znalezieniem nowego punktu oglądu i interpretacji rzeczywistości: bądź w sensie inicjowania niepowszednich ciągów asocjacyjnych, bądź też w kierunku wyzwalania konstatacji i spekulacji intelektualnych. Spotykają się w konceptualizmie obydwa te nurty doprowadziły z pełną konsekwencją zasadę nadrzędności elementu myślowo-kreatorskiego - do sytuacji czystej i jednoznacznej. Obiekt sztuki, w roli medium przekazu, został niemal wyeliminowany, a w każdym razie całkowicie odrzucony jako przedmiot o pierwszoplanowej roli i walorach warsztatowo-estetycznych. Realizacja idei artystycznej skodyfikowana została jako stworzenie dowolną drogą