nie umyta?<br> Okazuje się jednak, że cały opis zebrania potrzebny tu jest raczej jako ilustracja dość oczywistej tezy: ludzka rzeczywistość jest bardziej skomplikowana, niż wolno to przyznać pisarzowi-socrealiście. Prawdziwy pisarz, oznajmia Christa Wolf w ramach samokrytycznej dygresji, powinien śmiało podejmować próby wkroczenia "w ten niemal nieprzebyty labirynt motywów i kontr-motywów, działań i przeciwdziałań [...] nadawać większy wymiar [to enlarge] życiu ludzi skazanych z pozoru na posuwanie się małymi krokami [...]". Te dwa zdania brzmią, jak na autora NRD-owskiego, niewiarygodnie odważnie; ortodoksyjny partyjny literat nigdy by nie dopuścił możliwości istnienia jakichkolwiek "kontrmotywów" ani "przeciwdziałań", nie mówiąc już o sondowaniu tychże swoim