przepojona światłem, ciepłem, pięknem, dobrocią i wiarą w boski wymiar dziejów – wiązała się ściśle ze „złotym", sierpniowo-wrześniowym pobytem Wężyka w otoczeniu odpoczywającego po zwycięstwie wojska. „Wraca jesień i ludźmi znowu widzę ludzi" – napisze w poemacie; pod koniec roku podejmuje na nowo pracę nad utrzymaną w kontrastowej, mollowej tonacji tragedią – nad Glińskim. Jej premiera, która odbędzie się 9 marca 1810 roku, przyniesie mu sławę, już nigdy nie prześcignioną.<br> Sztywny, klasycystyczny schemat gatunkowy rozkruszył autor inspiracjami czerpanymi z Szekspira, niemieckiej tragedii i melodramatu. Podjął temat narodowej zdrady: tytułowy bohater zdradza ojczyznę na rzecz Moskwy, ale wstrząśnięty bohaterskim