wypadków dziejowych, które położyły kres moim nadziejom na kontynuowanie studiów wyższych. Osiągnięcia moje na tym polu były niewielkie: zdane egzaminy z gramatyki i orgofonii języka angielskiego oraz z historii Anglii. Moim egzaminatorem był prof. Tretiak, późniejsza ofiara egzekucji, dokonanej przez Niemców na grupie profesorów, na Nowym Zajeździe. Uniwersytet można było kontynuować i w czasie okupacji, jako studia tajne, ale w tym zakresie zdobyłem się jedynie na egzamin, zdany u profesora Tatarkiewicza, z historii filozofii. Nie urodziłem się zresztą na intelektualistę. Niektórzy czytelnicy moim memuarów zapewne już doszli do takiego wniosku. Tych, którzy dotrwali w lekturze do tego miejsca (serdeczne dzięki!) i