heroicznego zresztą, Jerzy Kropiwnicki. Andrzej Gelberg czy Zbigniew Gluza z kolei starają się wzbogacić zapis swoich skromnych doświadczeń więziennych o spostrzeżenia dokonane z pozycji uczestniczącego obserwatora i analityka postaw innych więźniów, zdających, albo nie, historyczny egzamin.<br> Forma "dziennika więźnia", "dziennika internowanego" w ogóle mogła być wykorzystana w funkcji uwiarygodnionej tradycją, konwencji literackiej.<br> Czytany jako osobisty dokument - i przywoływany w tym charakterze w Drodze nadziei Lecha Wałęsy - Dziennik internowanego Jana Mura jest w istocie dziełem dwóch dziennikarzy - rzeczywiście internowanych w Strzebielinku - tych samych, którzy są współautorami autobiografii Wałęsy. Czy można w związku z tym mieć zaufanie do przeżycia historii "Jana Mura"?<br>&lt;gap&gt;<br> Im