Piekielnego Piotrusia:<br> Niestety, synku, tak. Taktaktak. Tatuś się całe<br> życie spóźniał. Tatuś był całe życie niepunktualny. I wskutek<br>powyższego wyrosły naszemu tatusiowi ośle uszy.<br><br>Piekielny Piotruś:<br> A można tatusia w te uszki pocałować?<br><br>Mama Piekielnego Piotrusia<br>(po dojrzałym namyśle):<br> Zapewne.<br><br>Piekielny Piotruś:<br> (całuje swojego tatusia w uszki)<br><br>Tatuś Piekielnego Piotrusia<br>(kopie i ryczy):<br> I-ha-ha-ha!<br><br>Quovadisiński<br>(wchodząc z prawej kulisy):<br> Ha, i mnie wyrosły ośle uszy w nagrodę za niepunktualność. Ach, gdyby<br>to widział mój praszczur po kądzieli, podkomorzy szczypnicki!<br>Przekleństwo losu!<br><br>(kładzie się na kanapie, recytuje mistyczne utwory Towiańskiego i<br>oddaje się z piskiem martyrologii)<br><br>Trylogowicz<br>(wchodzi w