ognia paraliżowało rozpalonym powietrzem i kąsało na wszystkie strony jak rozwścieczony, syczący smok. Strażacy nie mieli co ratować.<br>Zygmunt przecisnął się do samego przodu. Trochę dalej, po lewej, dostrzegł proboszcza, który poszturchiwany ze wszystkich stron, jakby zastygł z przerażeniem na twarzy i nie mógł wykrztusić ani słowa. Policja odgrodziła ludzi kordonem od palącego się budynku, bliżej stali tylko bezradni strażacy. Nagle okrzyk przerażenia przeszedł przez tłum - z ognia wyłoniła się jakaś kobieca postać. Cała w płomieniach wybiegła przed tłum i upadła, wyjąc przeraźliwie. Pękł kordon, ludzie rzucili się do przodu, ale tylko na moment, bo kolejny wybuch targnął powietrzem i odrzucił