dydaktyzmu. Zarzucano jej brak fantazji i wyobraźni. Rzeczywiście, najbardziej ceniła trzeźwość i rozsądek, preferowała umiar i zalecała cnotę. Tym zasadom była wierna w całej twórczości. W początkowym okresie ulegała elitarnym skłonnościom, na emigracji &#150; pod wpływem męża i otoczenia &#150; stała się zwolenniczką haseł demokratycznych.<br> Cała twórczość Tańskiej-Hoffmanowej dobrze koresponduje z poglądami i postawami charakterystycznymi dla jej biografii. Najważniejszym utworem z okresu krajowego jest wydana w roku 1818 Kolęda Młodej Polki rówiennicom swoim&#133; . Niezwykłą popularność zyskała Tańska dzięki opublikowanej w 1819 r. książce Pamiątka po dobrej matce, czyli Ostatnie jej rady dla córki&#133;. W ciągu pierwszych dwu lat