greckich próbujących zrozumieć otaczający nas świat.<br>Nim doszło do sformułowania nowoczesnej teorii promieniowania, odkryto szereg zależności empirycznych, które pozwalały precyzować jej kolejne przybliżenia. Jednym z podstawowych dylematów skupiających uwagę uczonych w XVIII i XIX wieku była natura światła. Dualizm ujawniający w pewnych warunkach falową naturę światła, a w innych cząsteczkową (korpuskularną) znalazł wyjaśnienie dopiero na początku XX wieku. Ludwig de Broglie sformułował śmiałą hipotezę, że jest to cecha powszechna w mikroświecie: cząstce poruszającej się z pędem p możemy przypisać falę o długości ? = h/p, gdzie h jest stałą Plancka. Zależność ta uzupełnia przedstawioną w poprzednim rozdziale prezentację monochromatycznego promieniowania o długości