Straszny sen pierzchł<br>natychmiast. Szum fal nie ustawał. Nawet siodło zastępujące poduszkę<br>było mokre, a po twarzy Tomka spływała woda.<br> "Boże, oszalałem z pragnienia!" - pomyślał przerażony.<br> Naraz usłyszał podniesiony głos bosmana:<br> - Wstawaj, brachu! To przeklęty kraj! Dopiero co języki wysychały nam<br>z pragnienia, a teraz grozi nam utonięcie. Jesteśmy w korycie jakiejś<br>wyschniętej rzeki. Wiejmy stąd, jeśli nie chcemy utopić się jak<br>szczury!<br> Tomek otrząsnął się z resztek snu. Więc to naprawdę szumiała woda!<br>Mają nawet całą rzekę wody. Nie było czasu na zbędne słowa: bosman<br>wcisnął mu w ręce sztucer i swój karabin.<br> - Zabieraj pukawki! Ja wezmę siodła! - krzyknął. - Wiejmy