milczący, jakby w środku nigdy nie było żadnego życia.<br>Wokół domu również nic się nie działo. Nie było tam ani zabudowań gospodarczych, ani sadu czy ogrodu. Od południa, po drugiej stronie drogi, rósł szpaler drzew, które zabierały obejściu i światło, i niebo. Tylna ściana domu przywierała niemal do stromej skarpy koryta strumienia, który był tutaj jedyną rzeczą wydającą dźwięki.<br>Drzewa i strumień były jedynymi zorientowanymi obserwatorami cichego życia Murki. Może one znały odpowiedź na wiele pytań, w tym i na to ostateczne...<br>Na początku było jak podczas pożaru lub powodzi. Drogą biegnącą obok domu Murki przewalał się tłum wojska, sprzęt i