do tego, co większość uważa za słuszne i prawdziwe. Posłuszni uczniowie, starający się przypodobać swoim nauczycielom, są stawiani za wzór do naśladowania. Podobnie jest i potem, gdy się dorasta. I w rezultacie ci, którzy są układni i biernie przejmują zaaprobowane w społeczeństwie poglądy i sposób życia, mogą liczyć na wymierne korzyści. Na ogół są nagradzani i zajmują często wyższe stopnie w hierarchii społecznej. Takie jednostki nie kształtują w sobie własnych cech indywidualnych. Przypominają wojowników z koncepcji idealnego państwa Platona, którzy mieli rozwijać w sobie tylko cechy przydatne do pełnienia w państwie określonej funkcji. Własną indywidualność kształtuje się z reguły w opozycji