da. W oczach całego świata wywieziono w ciągu<br>lata 1942 roku<br>300 000 Żydów warszawskich i conajmniej 1 000 000 Żydów z<br>prowincji tzw.<br>Generalnej Guberni do Treblinki, gdzie wszyscy, wszyscy od<br>niemowląt do<br>starców, zostali zamordowani przez uduszenie w komorach<br>gazowych. Trudno<br>pojąć całą potworność tego czasu. Zda się koszmar, a jednak rzeczywistość".<br> Był to cios nagły, bezwzględny i okrutny. Rozwiał ostatecznie<br>nadzieje, plany<br>i decyzje. Przetrzebione okrutnie skupisko Żydów warszawskich, zmniejszone<br>nagle do kilkudziesięciu zaledwie tysięcy, na pewien czas<br>straciło swą rolę wiodącą<br>wśród prześladowanego i tępionego bezwzględnie żydostwa<br>polskiego. Pozostała<br>przy życiu garstka ludności żydowskiej Warszawy, niezbędna dla