z naczyniami krwionośnymi, dając początek tkance łącznej śródmiąższowej oddzielającej nabłonkowe elementy narządu.<br>Każdy z gruczołów ma cienką torebkę łącznotkankową, od której w głąb narządu wnikają pasma tkanki łącznej. Pasma te przeplatają się tworząc rusztowanie dla miąższu gruczołowego. Tkanka łączna śródmiąższowa jest najsilniej rozwinięta u bydła i świni, natomiast u psa, kota i małych przeżuwaczy występuje pod postacią bardzo delikatnych pasm.<br>Miąższ gruczołu (ryc. 38) składa się z komórek nabłonkowych o kształcie wielobocznym, układających się w skupienia w postaci pasm lub gniazd, między nimi występuje tkanka łączna luźna z naczyniami krwionośnymi typu zatokowego i nerwami oraz komórki tłuszczowe, których liczba powiększa się