To ty, kiedy za lasem umierał stary Skwarczyński, a w izbie nie było nikogo, ty podałaś jemu niby to gromnicę.<br>Wnuk sierota leżał w kołysce.<br>Stary zapalił gromnicę, która potem wyleciała z jego martwych rąk.<br>Zapaliła siennik. Siennik podpalił kołyskę.<br>A ty zamiast zabrać dziecko z ognia - zabrałaś kożuch.<br>- Bo kożuch był mój - a dziecka ja już sięgnąć nie mogłam. - Mogłaś.<br>- N ie. - Widział Wąskopyski, że mogłaś.<br>- To czego on nie chwycił dziecka z pożaru? - Bo on nie jest człowiek, on jest duch. Duch tylko widzi.<br>- Nu, by ciebie z twoim duchem - zaśmiała się baba, uderzyła laską w drzwi.<br>- Ty otwieraj