że Kościół był w tej dziedzinie jednym z głównych jeśli nie głównym odbiorcą. Literatura począwszy od renesansu w znacznej mierze czerpiąca ze źródeł antycznych, a więc pogańskich, niechrześcijańskich, nie zaspakajała w takiej mierze jak to się działo w średniowieczu potrzeb życia religijnego i na szeroką skalę wprowadzała żywioł świecki w krąg swoich zainteresowań, ale opierając się na autorytecie starożytności pozostawała w sferze takich wartości jak porządek hierarchiczny, ład i harmonia. W sumie broniła kosmosu przed chaosem, uznawał obecny stan rzeczy za odbicie choćby i niedoskonałe wiecznego ładu i zmierzała do utwierdzenia (także ulepszenia) a nie do zmiany i odrzucenia wywodzonego (nie