szmaciaki!''<br>To rzekłszy, znowu coś do gara<br>wrzuciły. Znów buchnęła para,<br>po czym zapadły straszne mroki.<br>Czyżby się wściekły gonokoki?<br>Czy może odwłok był nieświeży<br>albo zepsuty ząb jaszczurzy?<br>Bo coraz gęstsza czerń się szerzy,<br>a kocioł zamilkł i nie wróży.<br><br>Lecz oto nagle iskra błyska<br>i wielka jasność w krąg się czyni:<br>gdzie okiem sięgnąć, tam pustynia<br>i tylko Pcim jest na pustyni.<br>Ale nie cały. Domy, gmachy<br>zniknęły, jakby falą zmyte,<br>z całego miasta się ostały<br>tylko Kombinat i Komitet.<br>Wpatrzone w siebie groźnie, stoją<br>w nagłego brzasku blask spowite -<br>i oto nagle drgnął Kombinat<br>i ruszył z wolna