grozy, ale często nie mieli pieniędzy nawet na chleb, a co dopiero na samochody, bilety, łapówki, opłaty... Niekiedy nie wystarczało im sił, by oderwać się od najbliższych, których musieliby opuścić i pozostawić samych wobec wojny, klęski, rozpaczy.<br>Tak więc oprócz bogatych i uprzywilejowanych, arystokratów, wyższych urzędników, polityków i finansistów opuszczali kraj ci, którzy czuli się ode-rwani, wyobcowani, odsunięci, wzgardzeni, a także ci o silnej czy raczej bezwzględnej woli, którzy zdecydowali się postawić wszystko na jedną kartę i z dnia na dzień zerwać z poprzednim życiem, a także ci, którym los dawno już odebrał wszelką nadzieję, że w ich życiu cokolwiek