doradcy z grona rady królewskiej. Spośród nich na czoło wysunął się z czasem Zbigniew Oleśnicki, którego droga do najwyższych zaszczytów rozpoczęła się na polu grunwaldzkim. Młody wówczas pisarz królewski osłonił monarchę przed śmiertelnym ciosem włóczni. Od tego czasu Jagiełło wyróżniał go swymi względami i zapewnił mu po latach godność biskupa krakowskiego.<br><br>Oleśnicki, podobnie jak inni dostojnicy, był rzecznikiem niepodważalności "praw Królestwa", które narodziły się za panowania Kazimierza Wielkiego oraz jego następcy i które Jagiełło potwierdził i rozwinął. One właśnie zapewniały państwu trwałość, a społeczeństwu bezpieczeństwo, co okazało się szczególnie ważne, gdy zabrakło ciągłości dynastii. Kolejni władcy, począwszy od Ludwika Węgierskiego, przysięgali